آسیب بینایی مدتها قبل از تشخیص دیابت آغاز میشود؟
تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۸۵۹۶۸
تحقیقات جدید نشان میدهد که آسیب عصبی یک عارضه جانبی رایج دیابت نوع ۲ است و ممکن است مدتها قبل از تشخیص بیماری در چشمها شروع شود.
به گزارش مهر به نقل از هلث دی نیوز، در این مطالعه، دانشمندان از نوروپاتی یا آسیب عصبی در قرنیه چشم به عنوان آسیب به اعصاب در سراسر بدن استفاده کردند.
این مطالعه شامل نزدیک به ۳۵۰۰ نفر، ۲۱٪ مبتلا به دیابت نوع ۲، ۱۵٪ مبتلا به پیش دیابت و ۶۴٪ بدون هیچ کدام از این مشکلات، بودند و محققان اعصاب قرنیه را در هر سه گروه بررسی کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محققان دریافتند که میزان آسیب به اعصاب قرنیه همزمان با میزان اختلال در متابولیسم گلوکز افزایش مییابد.
افراد مبتلا به پیش دیابت آسیب عصبی قرنیه را ۸ درصد بیشتر از افراد بدون دیابت داشتند. در همین حال، یافتهها نشان داد که افراد مبتلا به دیابت آسیب عصبی قرنیه داشتند که ۸ درصد بیشتر از افراد مبتلا به پیش دیابت و ۱۴ درصد بیشتر از کسانی بود که هیچ کدام از این بیماریها را نداشتند.
آسیب عصبی نیز با افزایش سطح قند خون و با مدت زمانی که فرد مبتلا به دیابت است افزایش مییابد. این شرایط شامل میزان بالاتر HbA ۱ c (میانگین سطح قند خون طی چند ماه) و سطح قند خون دو ساعت پس از غذا بود.
دکتر «سارا مختار»، سرپرست تیم تحقیق در مرکز پزشکی دانشگاه ماستریخت هلند، گفت: «ما میدانیم که معمولاً ۳ تا ۵ سال طول میکشد تا پیش دیابت به دیابت نوع ۲ تبدیل شود. نتایج ما نشان میدهد که سطوح بالای قند خون میتواند به اعصاب قرنیه مدتها قبل از ابتلاء به دیابت نوع ۲ آسیب برساند.»
اندازه گیری آسیب عصبی در قرنیه نسبتاً آسان است و راهی برای تشخیص آسیب عصبی در سایر نقاط بدن فراهم میکند.
مختار گفت: «اگر بتوانیم آسیب عصبی را زود تشخیص دهیم، ممکن است بتوانیم آن و مشکلات ناشی از آن را به تأخیر بیندازیم یا از آن جلوگیری کنیم و بنابراین کیفیت زندگی را به میزان قابل توجهی بهبود دهیم.»
در حالی که آسیب عصبی میتواند موجب بروز مواردی از خشکی چشم گرفته تا از دست دادن بینایی در چشمها شود، همچنین میتواند باعث درد و بی حسی در پاها و دستها شود. دیابت همچنین میتواند باعث ایجاد مشکلات عضلانی شود.
برای اثبات اینکه سطح گلوکز بالاتر علت آسیب است و اینکه آیا کنترل زودهنگام قند خون ممکن است آن را به تأخیر بیندازد یا از آن پیشگیری کند، به تحقیقات بیشتری نیاز است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: طرز تهیه دیابت دیابت نوع ۲ پیش دیابت آسیب عصبی قند خون
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۸۵۹۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کاربرد عجیب پلک که نمیدانستید!
پلکزدن هر چند ثانیه یکبار و بدون اینکه به آن فکر کنید اتفاق میافتد؛ البته بهجز مواقعی که بخواهید برای مدتی به جایی خیره شوید. وقتی درمقابل پلکزدن مقاومت میکنید اشک از چشمان شما سرازیر میشود و وقتیکه سرانجام پلک میزنید، به آرامشی شیرین دست پیدا میکنید. با بستهشدن لحظهای پلکها، چشمان شما در مایعی غوطهور میشود.
اما پلکزدن چیزی فراتر از خیسکردن چشمها است. مطالعهای جدید محققان نشان میدهد که پلکزدن به شکل عجیبی به بینایی کمک میکند. این مطالعه، آخرین تلاش در مجموعهای از مطالعات تحقیقاتی است که سعی دارند تا بهطور دقیق مشخص کنند پلکزدن چه فایدهای برای ما دارد؛ زیرا ما اینکار را بیشتر از حدی که برای روانکردن چشمها لازم است انجام میدهیم.
بین یانگ، عصبشناس از دانشگاه روچستر و همکارانش در مقالهی خود مینویسند: «ما نشان دادیم که پلکزدن قدرت تحریک شبکیه را افزایش میدهد و این اثر با وجود زمان ازدسترفته برای دیدن صحنههای خارجی، دید ما را بهطور چشمگیری افزایش میدهد.»
پژوهشهای پیشین نشان دادهاند که پلکزدن علاوهبر تازهکردن توجه ما و کمک به تشخیص اشیای مختلف، جریان بیپایانی از اطلاعات دیداری و شنیداری را نیز به تکههایی خرد برای پردازش تقسیم میکند.
ما هربار که پلک میزنیم در خاموشیهای کوتاه ۳۰۰ میلیثانیهای بینایی خود را ازدست میدهیم؛ حتی اگر متوجه وقوع آن نباشیم. ممکن است انتظار داشته باشید که چنین وقفهای، فعالیت نورونهایی را که به ورودیهای بینایی پاسخ میدهند قطع کند؛ اما شاید نه به شکل مثبت.
مطالعهای در سال ۲۰۱۶ درکمال تعجب نشان داد که اگرچه فعالیت عصبی با بستهشدن پلکها کاهش مییابد؛ ولی بلافاصله پس از پلکزدن به سطح بالاتری برمیگردد و بههمین دلیل تصور میشود که پلکزدن بینایی را تقویت میکند.
یانگ و همکارانش در ادامهی یافتههای محققان دیگر، در مطالعهی اخیر خود از ردیابی چشم با وضوح بالا برای بررسی پلکزدن بر بینایی ۱۲ نفر استفاده کردند. این ۱۲ نفر تصاویری با تضاد (کنتراست) متفاوت را روی صفحهی نمایش مشاهده میکردند.
پلکزدن قدرت سیگنال ورودی دیداری را افزایش میدهداز آنجایی که هردو چشم با هم پلک میزنند، در این مطالعه تنها یک چشم ردیابی شد و محققان شدت نور یا درخشندگی ورودیهای بینایی شرکتکنندگان را نیز ثبت کردند. محققان در رابطه با دورههایی که افراد روی صفحهنمایش ثابت میماندند به این نتیجه رسیدند که پلکزدن با تعدیل شدت نوری که روی شبکیه میتابد، قدرت سیگنالهای ورودی بینایی را افزایش میدهد.
محققان تقویت بینایی را هم زمانی مشاهده کردند که به شرکتکنندگان گفته شد پلک بزنند و هم زمانیکه آنها این کار را بهصورت ناخودآگاه انجام دادند. برخلاف پژوهشهای پیشین که نشان میداد تنها پلکزدن واقعی توجه را بهبود میبخشد، نه پلکزدن شبیهسازیشده، این مطالعه نشان داد که پلکزدن ارادی نیز با تغییرات درخشندگی، بهطور لحظهای بینایی را تقویت میکند.
یانگ و همکارانش در گزارش خود مینویسند: «پلکزدن همانطور که فرض میشود بهجای آسیبرساندن به پردازش بصری، حساسیت را افزایش میدهد.» علاوهبراین محققان دریافتند که پلکزدن به اصلاح اطلاعات بینایی کمک میکند؛ درست مانند سایر حرکات چشمی که ما از آنها غافل هستیم (حرکتهای جهشی فوقسریع و رانشهای چشمی)، با افزودن نشانگرهای فضایی و مهر زمانی به ویدیویی که بینایی ما است، بینایی را شکل میدهند.
باتوجهبه اینکه ما تقریبا ۱۰ درصد از ساعات بیداری خود را بهدلیل پلکزدن با چشمان بسته میگذرانیم، بهتر است حداقل بدانیم که این اتفاق دلیل بسیار خوبی دارد.
نتایج مطالعه در ژورنال PNAS منتشر شده است.
۲۲۷۲۲۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1895962